Bijgaande foto doet het uiteraard uitstekend bij Opa en Oma, vooral wanneer die zelf pioenrozen verbouwen. Het fotograferen van kleine kinderen is gezellig, maar ook uitdagend vanwege de onvoorspelbaarheid der gebeurtenissen. Peuters laten zich nu eenmaal niet echt regisseren en eigenlijk moet je dat als fotograaf ook helemaal niet willen.
Kleine kinderen zijn nog lekker zichzelf en in al hun uitingen hartstikke naturel. Wel is meteen vanaf de geboorte de wet van “Lief en Stoer” van kracht voor respectievelijk meisjes en jongens, zichtbaar gemaakt in hun kapsel, kleding en kleuren.
Opdracht-gevende ouders willen meestal een “Leuke en Spontane foto”. Als ik vraag om dat begrip te concretiseren, blijkt een eenduidig antwoord nog niet zo makkelijk te formuleren. Tijdens sommige fotosessies registreer ik dat ouders (meestal moeders) hun kroost vanaf de zijlijn krachtig aanvuren tot het gewenste spontane gedrag. Daarbij worden professionele feedback- en andere coachende technieken niet geschuwd. Ik noteer: “Kijk eens niet zo chagrijnig”, “Lach eens naar die meneer”, “Zeg maar cheese”, “Zoals je nu kijkt, lijk je wel op ….…”.
Ook worden er diverse stoffelijke beloningen in het vooruitzicht gesteld zoals snoep/ijs/chips/gamen/zwemmen/speeltuin en soms indirecte emotionele beloningen: “Wat zal mamma, pappa, opa of oma straks blij zijn!” Dit alles voor de kunst, zullen we maar zeggen.
Mor Grefhorst
Reactie schrijven