In onze familie bevindt zich een échte kunstenaar. Ja ja, ik schrok er zelf ook van toen ik dat ontdekte! In ons geval gaat het om een man die graag werkt met natuurlijke materialen.
Ik geef het onmiddellijk toe: dat klinkt nog niet zo flitsend, maar we hebben het hier wel over iemand die als amateur deelneemt aan grote wedstrijden en daarbij kans ziet om nationale prijzen voor de neus van professionals weg te kapen. Mijn zwager is dus geen willekeurige ordinaire huis-tuin-en-keuken-knutselaar, maar een kanjer die in zijn eentje het culturele gehalte van de hele familie royaal boven het maaiveld uittilt. De kwalificatie “bloemkunstenaar” dekt in mijn ogen nog het beste de lading voor deze kleurrijke creatieveling.
Nu is het zo dat, net als gewone mensen, ook kunstenaars af en toe gefotografeerd moeten worden. Of anders gezegd: juist ook zij. Ooit kreeg ik door dat het leuk zou zijn om onze bloemenman “tijdens het creatieve proces te vereeuwigen”. Eerlijk gezegd wist ik toen nog niet precies wat ik daarmee bedoelde, maar het bekte in elk geval goed en bezat tevens de juiste vage ondertoon, die zo fijn aansluit bij kunstzinnige types.
Twee weken geleden zetten mijn vrouw en ik koers naar een klein dorp aan de IJssel, alwaar zich te midden van “verborgen tuinen”, een atelier bevindt, waarin het altijd warm en knus is, zelfs wanneer de kachel niet brandt. Op de achterbank lag mijn gehele mobiele studio en terwijl een kille, gure, gestage motregen de autoramen benevelde, werkten in mijn brein snoeiharde zwart-wit beelden van Stephan Vanfleteren en Anton Corbijn de laatste voorbereidingsdetails uit.
De hele fotosessie vond dus binnen plaats. Eigenlijk was het atelier veel te vol en mijn werkruimte dus te klein. Aanpassen en improviseren was het credo. Maar het model zelf bleef alles leuk en gezellig vinden. Logisch, want zo zit hij nu eenmaal in elkaar.
Ondanks veel technisch gepriegel en een onvolmaakte belichting zijn de foto’s uiteindelijk in zwart-wit toch voldoende sfeervol en karakteristiek geworden.
Wie adviseerde mij ooit om aan een creatief proces maar gewoon te beginnen, daarbinnen je eigen keuzes te maken en die uit te voeren met alle denkbare en ondenkbare middelen? En je daarbij niet te laten afleiden door wat anderen zeggen en stug door te werken tot het eindresultaat in jouw ogen helemaal perfect is?......... Inderdaad, diezelfde bloemkunstenaar!
Mor Grefhorst
Reactie schrijven